Κριτική στο “Supa Modo” Του Likarion Wainaina

To “Supa Modo” είναι ένα tricky film, που εστιάζει στην «δυναμική», που εμπεριέχουν «εντός των κόλπων τους», οι αφρικανικές κοινότητες…

Όταν η «επάρατη» νόσος χτυπήσει την πόρτα της μικρής Τζο, σύσσωμη η αφρικανική κοινότητα, στα πλαίσια της οποίας τόσο η Τζο όσο και οικογένεια της διαβιούν, θα σπεύσει να απαλύνει τον πόνο της λιλιπούτειας υπερηρωϊδας που μάχεται τον θάνατο, κάνοντας «πραγματικότητα» το μεγαλύτερο όνειρο της: Να πρωταγωνιστήσει, τις τελευταίες μέρες της ζωής της, στην κινηματογραφική μεταφορά, που οργανώνουν οι κάτοικοι της μικρής κοινότητας, και αφορά στο ασυναγώνιστο καρτούν Super Modo, το οποίο με τις υπερφυσικές του δυνάμεις, προσπαθεί να σώσει τον πλανήτη από την καταστροφή…

Το φιλμ “Supa Modo” του Κενυάτη σκηνοθέτη Likarion Wainaina, αποτελεί κατά κύριο λόγο «φόρο τιμής» στην λογική της οργάνωσης των Αφρικανικών επαρχιών σε κοινότητες, οι οποίες λειτουργούν ως «αγωγός» αλληλεγγύης (συνεργασίας και δημιουργικότητας), όταν οι δύσκολες στιγμές κάνουν (στα πλαίσια των κοινοτήτων αυτών) την εμφάνιση τους. Τοιουτοτρόπως η ταινία του Wainaina εστιάζει σε μια κοινότητα, που κινητοποιείται σε μια Αφρικανική επαρχία της Κένυας, για να στηρίξει με όποιον τρόπο μπορεί (εν προκειμένω με μια ταινία!), ένα μικρό κορίτσι που πάσχει από παιδικό καρκίνο, αναδεικνύοντας την έτσι «κυριολεκτικά» σε σούπερ-ηρωϊδα, για το τιτάνιο έργο που δίνει όχι μόνο η ίδια, αλλά και η οικογένεια της.

Πέρα τώρα από την «μαγική κοινότητα» της ταινίας του Likarion Wainaina, που ενωμένη και αλληλέγγυα, ανακατεύει την χύτρα με τον μαγικό ζωμό (σαν άλλος Δρυΐδης) της σωτηρίας της Τζο, με την προσωρινή απόδραση της από την σκληρή πραγματικότητα, οι συντελεστές του Supa Modo κινούνται προς την ίδια οδό, αποτελώντας και οι ίδιοι μια «κοινότητα» και διαθέτοντας με την σειρά τους το δικό τους προσωπικό μαγικό ζωμό: Το σενάριο της ταινίας! Την χύτρα ανακατεύουν αρκετοί (γύρω στα έξι με εφτά άτομα) και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος, που η ιστορία (η οποία όπως προ είπαμε επικεντρώνεται στο ευαίσθητο ζήτημα του καρκίνου), δεν κάνει μια απλή επίκληση στο συναίσθημα μας αλλά διαθέτει έντονο συγκινησιακό υπόβαθρο, ιδωμένο συνεπώς και από διάφορες οπτικές γωνίες, οι οποίες κάνουν το φιλμάκι των μόλις 74’ λεπτών, πιο ρεαλιστικό και χειροπιαστό απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανεί.

Οι ερμηνείες βαδίζουν στον ίδιο σωστότατο δρόμο, με τη σκηνοθεσία και την παραγωγή περισσότερο να έπονται των περιστάσεων, λόγω της αδυναμίας της αποτύπωσης της τόσο ξεχωριστής «συγκίνησης», που προκαλεί από η από καρδιάς πρόθεση της κοινότητας να τα βάλει με τις συνέπειες της όντως «επάρατης νόσου» (όσο σκοταδιστικό και αν φαντάζει αυτό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα), που εκδηλώνονται εντός των «κόλπων» της. Ας μην ξεχνάμε στο σημείο αυτό πως στην Αφρική είναι ευρέως γνωστό πως θερίζει και σπέρνει η ελονοσία, πόσο μάλιστα μια πιο σοβαρή ασθένεια, όπως ο (παιδικός) καρκίνος…

Επιπλέον, οι σκηνές low budget είναι μεν αιτιολογημένες (!) αλλά δυστυχώς συνένοχες στους πόντους που χάνει η ταινία, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως η όλη προσπάθεια δεν είναι πάραυτα, στο σύνολο της, ικανοποιητική…

Το βασικό cast του φίλμ απαρτίζουν οι Stycie Waweru, Marrianne Nungo και Nyawara Ndambia. To σενάριο, που είναι και το total black «διαμαντάκι» της ταινίας, υπογράφει το βασικό κουαρτέτο των Mugambi Nthiga, Wangeri Gankuru, Kamau Wa Ndung’u και Silas Miami, με κάποιους ακόμη να έχουν βάλει το χεράκι τους στο story…

Το φιλμ του Likarion Wainaina είναι μια συμπαραγωγή Γερμανίας και Κένυας, που τιμήθηκε με το Berlilane Award για το 2018 και θα προβληθεί στις αίθουσες της χώρας μας, στις 2 Μαϊου.

Δείτε το trailer: