Κριτική Στην Δεύτερη Σεζόν Του “Big Little Lies”

Η παρέα γυναικών που μας συστήθηκε στον πρώτο κύκλο του “Big Little Lies” και των οποίων παρακολουθήσαμε τα δράματα και κλάματα, είναι πλέον αρκετά διάσημη στην περιοχή της ώστε να έχει “a.k.a.”… Παρακολουθούμε λοιπόν τις a.k.a. “Πέντε του Monterey” (The Monterey Five), να προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, έχοντας στη συνείδησή τους έναν φόνο με όση αγωνία αυτό μπορεί να συνεπάγεται, κουβαλώντας η καθεμιά τους μια σειρά προβλημάτων που έχουν κρυφτεί “κάτω από το χαλί”, αλλά παραμένοντας δεμένες.

Η Celeste (Nicole Kidman) παλεύει να ανακάμψει ψυχολογικά μετά το θάνατο του συζύγου της (Alexander Skarsgard). Ο αρρωστημένος δεσμός του κακοποιητή και του θύματος τη στοιχειώνει ακόμα, καθώς δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από τη σχέση αυτή και να βρει τον εαυτό της σε μια ισορροπημένη ζωή. Ταυτόχρονα αγωνίζεται να στηρίξει τα παιδιά της και στο σημείο αυτό, το στρες κορυφώνεται με την παρουσία της πεθεράς της Mary Louise (Meryl Streep).

Καλωσορίζουμε μια στερεοτυπική, αγενή, πληθωρική και invasive πεθερά η οποία μπαίνει στην ιστορία δυναμικά αφενός για ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από το βίαιο θάνατο του γιου της και αφετέρου να “βάλει τάξη” στη ζωή της προφανώς ανισόρροπης νύφης της. Στη δυναμική αυτή προστίθενται κι άλλα, πολλά και βαριά, μυστικά που κάνουν την ισορροπία ιδιαίτερα ευαίσθητη, εντείνουν το θυμό των δύο πλευρών, δυσκολεύουν τη συνύπαρξη και φυσικά οδηγούν σε έκρηξη.

Μιας και μιλάμε για εκρήξεις, η Renata (Laura Dern) βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει εν μία νυκτί. Ένα άτομο άκρως φιλόδοξο και ελεγκτικό, που ζει περισσότερο μέσα από την εικόνα της, παρά την ίδια τη ζωή της, υπόκειται τις συνέπειες των λαθών του συζύγου της και καλείται να προσαρμοστεί στο χειρότερό της εφιάλτη. Παράλληλα, η πίεση του μυστικού των “Monterey Five” είναι πολύ μεγάλη, με πρόσθετες επιπτώσεις στην καθημερινότητά της, ενώ συνειδητοποιεί (αν και ο σκηνοθέτης δε μας το χαρίζει με ξεκάθαρο τρόπο…) τη δική της συμμετοχή στα λάθη, τη δική της απουσία από όσα έχουν αξία στη ζωή της.

Σαν την πίεση της Bonnie (Zoe Kravitz) βέβαια, δεν έχει… Παρακολουθούμε την ηρωίδα να γίνεται σκιά του εαυτού της, καθώς το βάρος ενός φόνου είναι ανυπέρβλητο. Επί της ουσίας βιώνει ένα συναισθηματικό τσουνάμι, το οποίο δεν αφήνει άθικτη καμία σχέση της. Η Bonnie βυθίζεται σε μία επώδυνη ενδοσκόπηση προκειμένου να ανιχνεύσει την πηγή του “κακού”, τη βαθύτερη αιτία της οργής που ξέσπασε με τον βίαιο τρόπο που είδαμε στο φινάλε του πρώτου κύκλου. Εδώ γνωρίζουμε καλύτερα την Bonnie, αλλά με τρόπο λίγο ‘αγχωμένο’ και σε σημεία πρόχειρο, καθώς σε πολύ λίγο χρόνο γίνεται προσπάθεια να την καταλάβουμε και να καλυφθούν σημαντικές λεπτομέρειες. Αυτό είναι ίσως και ένα από τα τρωτά σημεία του BLL στον δεύτερο κύκλο, καθώς ο χαρακτήρας αυτός στον πρώτο ήταν περισσότερο υποστηρικτικός της πλοκής, παρά κεντρικός. Στη δεύτερη αυτή σεζόν λοιπόν, είναι στο επίκεντρο, με το σενάριο να τρέχει να προλάβει τον χαμένο χρόνο…

Στη δίνη του χαμένου χρόνου βρίσκουμε και την Madeline (Reese Witherspoon), η οποία ρίχνει όλο το βάρος στην επούλωση των ανοικτών ακόμα πληγών στη συζυγική της σχέση. Η Madeline και ο Ed (Adam Scott) έχουν να απαντήσουν σε δύσκολα ερωτήματα για τον εαυτό και τη σχέση τους, να βρουν το κουράγιο να ψάξουν βαθιά μέσα τους και να δεσμευθούν εκ νέου σε αυτή. Δύσκολο το εγχείρημα, γιατί τα ψέματα, ο θυμός αλλά και οι “πειρασμοί” μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ τους. Φαίνεται ότι η μόνη κρίσιμη ερώτηση γι’ αυτούς, είναι αν η αγάπη που έμεινε είναι αρκετή για μια νέα αρχή.

Νέα αρχή παλεύει να κάνει και η Jane (Shailene Woodley), η οποία έχοντας επιτέλους δώσει ένα τέλος στην ανάμνηση του βιαστή που την έκανε μητέρα, προσπαθεί να ξεκινήσει να ζει σαν φυσιολογική γυναίκα, χωρίς το ψυχολογικό αυτό βαρίδι. Αποτελώντας την ιδιότυπη ‘extended family’ της Celeste (Nicole Kidman), συνεχίζει να βρίσκεται υπό την προστασία των υπολοίπων τεσσάρων κυριών, όταν μπαίνει στη ζωή της ο Corie (Douglas Smith). Ο ιδιόρρυθμος (και γιατί όχι, όλοι περίεργοι είναι εδώ…) νεαρός φέρει το αισιόδοξο μήνυμα “η αγάπη βρίσκει πάντα τρόπο” στον δεύτερο κύκλο και προσπαθεί επίμονα και άκοπα να πείσει τη δύσπιστη και τραυματισμένη Jane, ότι τα κίνητρά του είναι αγνά.

Εικαστικά το επίπεδο είναι υψηλό όπως και στον πρώτο κύκλο, με ένα πράσινο φίλτρο στη φωτογραφία, που μας θύμισε σημειολογικά την ‘αισιόδοξη θλίψη’ στο “Great Expectations” του Alfonso Cuaron προ εικοσαετίας και το προπέρσινο “Shape of Water” του Del Toro.

Η σκηνοθεσία της Andrea Arnold, (που αντικατέστησε τον Jean-Marc Vallée), είναι κάπως αμήχανη και στηρίζεται υπέρ του δέοντος στις υποκριτικές ικανότητες του A-class cast. Αφήνει αδίκως τους άνδρες της ιστορίας σε δεύτερη μοίρα, αλλά γι’ αυτό ευθύνεται και το σενάριο που τρέχει να καλύψει ‘κενά’ για να εξηγήσει τις ημιτελείς ιστορίες και τις εκκρεμότητες του προηγούμενου κύκλου. Με τρόπο πυροσβεστικό κλείνουν τα θέματα σε αυτόν τον δεύτερο κύκλο του “Big Little Lies” και η παρτίδα σώζεται από εξαιρετικές ερμηνείες που τις περιμέναμε κιόλας: η Meryl Streep είναι για άλλη μια φορά τόσο to-the-point, παίζει με τις κινήσεις του προσώπου περισσότερο απ’ ό,τι με το λόγο της και ας παραδεχθούμε ότι αρκετές φορές σκεφτήκαμε πως η ίδια ήταν ο λόγος που γυρίστηκε ο δεύτερος κύκλος. Επίσης η Laura Dern μας χαρίζει εκπληκτικά εκτονωτικές σκηνές, ως ηρωίδα σε λούπα θυμού κι αναβρασμού. Από τις συμπαθέστατες Kidman και Witherspoon δεν πήραμε το ‘κάτι’ παραπάνω, σε αντίθεση με την Kravitz που μάλλον βαρέθηκε να είναι απλά beautifuly wild και μπήκε στη διαδικασία για μια πιο εσωτερική ερμηνεία. Θα τολμήσουμε να πούμε όμως, ότι το σενάριο δε στήριξε ικανοποιητικά την πολύ φιλότιμη (και βραβειακά φιλόδοξη) προσπάθεια της Kravitz.

On the bright side, έχουμε ένα σενάριο πολύ έξυπνο, με ατάκες φαρμακερές και ετοιμόλογες, το οποίο αν μη τι άλλο επιχειρεί για άλλη μια φορά να μας βγάλει από το comfort zone μας. Οι περισσότερες σκηνές είναι άβολες, διότι παρακολουθούμε τις ζωές των ‘Monterey Five’ να συνεχίζουν να ανατρέπονται. Ο θεατής δε θα σοκαριστεί όπως στον πρώτο κύκλο, αλλά θα κληθεί σε πολλά σημεία να αναρωτηθεί “είναι ΟΚ να το πεις αυτό;”.

Τέλος, η σημαντικότερη ίσως νύξη της σειράς είναι το ‘γιατί είσαι με κάποιον’. Ποια είναι η βάση της φιλίας, γιατί επιλέγεις κάποιον, γιατί παραμένεις μαζί του, γιατί τον αφήνεις, γιατί τον συγχωρείς. Και τονίζουμε το ‘νύξη’, διότι εισάγονται οι παραπάνω ερωτήσεις χωρίς να παίρνουμε τελικά για όλες την άποψη των δημιουργών David E. Kelley, Liane Moriarty και Matthew Tinker.

Awkward is the new black λοιπόν, στη δεύτερη σεζόν του “Big Little Lies”, που ήρθε στις οθόνες μας για να δώσει closure σε πολλές, δύσκολες και διαφορετικές προσωπικές ιστορίες.