“Τέλη 19ου αιώνα και ενώ ο αμερικάνικος εμφύλιος πόλεμος βορείων-νοτίων μαίνεται, κάπου στα δάση της Βιρτζίνια η μικρή Amy, σε μια βόλτα της να περισυλλέξει μανιτάρια, ανακαλύπτει και περισυλλέγει επίσης τον τραυματισμένο δεκανέα John McBurney. Τον μεταφέρει συνεπώς στο σπίτι-σχολείο, στα πλαίσια του οποίου διαμένει και φοιτά, για να τον περιθάλψουν τα μεγαλύτερα μέλη μιας γυναικείας αδελφότητας, στην οποία και ανήκει το εν λόγω σπίτι. Αν και οι γυναίκες στη συνέχεια ανακαλύπτουν πως ο δεκανέας McBurney είναι «γιάνκης» και συνεπώς ανήκει στο αντίπαλο «στρατόπεδο» απ’ αυτές, αποφασίζουν να τον κρατήσουν μέχρι να αναρρώσει οριστικά. Σύντομα θα συνειδητοποιήσουν βέβαια, καθώς μια μια αρχίζουν να τον ερωτεύονται κιόλας, πως μ’ αυτή τους την «καλή» πράξη δεν έχουν στην ουσία κάνει τίποτα παραπάνω απ’ το να θέσουν τον εχθρό εντός των πυλών τους…”
Η Sofia Coppola διασκευάζει την ταινία “The Beguiled” (1971) του Don Siegel (με πρωταγωνιστή τον Clint Eastwood), βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Thomas Cullinan, κινηματογραφώντας ένα απίστευτο, μαγευτικό, αριστοτεχνικό φίλμ, η σκηνοθεσία του οποίου αναμένεται να προταθεί για Oscar.
Περνώντας στην υπόθεση τώρα, το “The Beguiled” μας μεταφέρει από τη σφαίρα του παραμυθιού και της φαντασίας στον χειρότερο εφιάλτη που μπορεί να βιώσει ένας άνδρας, στον ακρωτηριασμό του σώματος του και την οριστική εξόντωση του από μια «ομάδα» γυναικών.
Όλο αυτό συμβαίνει φυσικά, καθώς μια γυναικεία χριστιανική αδελφότητα σε κάποια νότια πολιτεία, κατά την διάρκεια του αμερικάνικου εμφυλίου, παύει να δείχνει το αλληλέγγυο με έναν «γιάνκη» και υπεράνω κάθε πολέμου προσώπου της, όταν δεν ικανοποιούνται από μέρους του, τα βαθύτερα «θέλω» της!
Να σημειώσουμε εδώ πως ο Siegel είχε αναφερθεί με την τότε ταινία του (1971) στην επιθυμία των γυναικών να υποτάξουν τους άντρες, το οποίο και αποτελούσε σημαντικό άγχος για τους άντρες στην τότε εποχή.
Αν και η Coppola δήλωσε για την ταινία της πως, «Ήθελε απλά να πει την ιστορία από την πλευρά των γυναικών, ήθελε δηλαδή να δώσει φωνή στις γυναίκες ,υπό τη σκιά του αμερικάνικου εμφυλίου, έχω την αίσθηση πως η διασκευή της προσπαθεί να πετύχει το κάτι παραπάνω.
Δίνοντας δηλαδή φωνή στις γυναίκες, τις φέρνει προ των ευθυνών τους (καιρός ήταν) και αναδεικνύει αυτή τη φορά, το δικό τους άγχος τους να θεωρηθούν ισότιμες αν όχι ανώτερες από τον άντρα. Το «σύγχρονο» “The Beguiled” ξεμπροστιάζει δηλαδή, αυτή τη φορά, τις γυναίκες, αναδεικνύοντας τα πάθη, τους ανταγωνισμούς τους και φυσικά την υποδεέστερη και εκδικητική τους φύση, σε μια εξ’ ορισμού τότε πατριαρχική κοινωνία.
Συνεπώς το “The Beguiled” δεν αποτελεί καθόλου, κατά τη γνώμη μου, ένα φεμινιστικό μανιφέστο (και αλίμονο σε όποιον υποστηρίξει κατι τέτοιο) και η εν λόγω αδελφότητα γυναικών δεν αποτελεί επ’ ουδενί παράδειγμα μητριαρχικής κοινωνίας.
Στεκόμενοι όμως στη λέξη μανιφέστο, στο σημείο αυτό, και αναλογιζόμενοι το χρονικό πλαίσιο της εν λόγω ταινίας, που είναι ο αμερικάνικος εμφύλιος πόλεμος βορείων-νοτίων, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως η ταινία “The Beguiled” είναι στη βάση της μια όχι μεν φεμινιστική αλλά πολεμική δε ταινία.
Προβαίνοντας για ακόμη μια φορά στη σύγκριση με το “The Beguiled” του 1971, η Coppola μας δείχνει πόσο υπαινικτικά λειτουργεί, ως προς την απόπειρα της αυτή, να δημιουργήσει, για πρώτη φορά στην καριέρα της, μια μεγάλου μήκους πολεμική ταινία. Δεν χρησιμοποιεί δηλαδή όπως ο Don Siegel στην «αρχέτυπη» ταινία, την «έγχρωμη» υπηρέτρια-βοηθό της γυναικείας αδελφότητας. Συμπερασματικά ως προς αυτό, μπορεί να αναλογιστεί κανείς πως η σκηνοθέτης έχει αριστοτεχνικά μεταφέρει το εμπόλεμο σκηνικό, εντός ενός επαρχιακού σπιτιού, με επτά νότιες γυναίκες εναντίον ενός βόρειου άντρα, χωρίς την κύρια αιτία πολέμου αυτή τη φορά (τη σκλαβιά των έγχρωμων εκ μέρους των νότιων, που συνιστούσε την κύρια αφορμή του αμερικάνικου εμφυλίου).
Η μόνη αιτία πολέμου που δεσπόζει στην ταινία της Sofia Coppola είναι μια καταπιεσμένη γυναικεία σεξουαλικότητα. Αρκετή βέβαια για να πυροδοτήσει το χειρότερο «έμφυλ(ι)ο» πόλεμο, που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς…
Στην σκηνοθεσία βρίσκεται η Sofia Coppola («Lost In Translation», «The Virgin Suicides»), η οποία υπογράφει και το σενάριο, βασισμένη φυσικά στην ομώνυμη νουβέλα του Thomas Cullinan, που ενέπνευσε και το φίλμ του 1971.
Πρωταγωνιστούν οι Nicole Kidman, Colin Farrell, Kirsten Dunst, Elle Fanning, Angourie Rice, Oona Laurence, Addison Riecke, Wayne Pére.
Το φιλμ κυκλοφορεί από τις 6 Ιουλίου στους ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες…
Δείτε το trailer:
-
Σκηνοθεσία
-
Σενάριο
-
Ερμηνείες
-
Παραγωγή