“O Christian είναι ο ιδιοκτήτης ενός σύγχρονου μουσείου τέχνης, ο οποίος παραχωρεί μια συνέντευξη και δημιουργεί μια περιστασιακή σχέση με την Anne, που είναι δημοσιογράφος. Ο Christian (από κοινού με τους συνεργάτες του), θα χρησιμοποιήσει ένα αθέμιτο τρόπο, προκειμένου να κάνει τη διαφήμιση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, viral. Ο Oleg είναι ένας καλλιτέχνης (που υποδύεται τον πιθηκάνθρωπο), ο οποίος επιτίθεται, στα πλαίσια μιας κοσμικής εκδήλωσης, σ’ έναν άλλο καλλιτέχνη, τον Julian. Όλα τα παραπάνω διαδραματίζονται στον «κόσμο» της contemporary art, η οποία δείχνει τα πρώτα σημάδια της παρακμής της…”
Το “The Square”, η νέα ταινία του χαρισματικού σκηνοθέτη, εκ Σουηδίας, Ruben Ōstlund, μπορεί να φαντάζει ως μια καυστική σάτιρα της contemporary art (σύγχρονης τέχνης) αλλά αποτελεί στην ουσία πολλά περισσότερα…
Από το Κοινωνικό Συμβόλαιο του Ρουσσώ ως το άλλο άκρο της Κομιντέρν (περι σοσιαλφασισμού) της τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς, το φιλμ του Ostlund είναι ένα σατυρικό μεν δράμα, έμμεση δε βολή στον σοσιαλισμό και ό,τι απορρέει απ’ αυτόν…
Συγκεκριμένα, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης, απλά εστιάζει στην πρωταγωνιστική θέση, που κατέχει στη σημερινή εποχή η contemporary art, την οποία και καυτηριάζει ως παρηκμασμένο «παράγωγο» μιας αναπτυγμένης σοσιαλιστικής κοινωνίας…
Βάσει των παραπάνω μπορεί κανείς να αιτιολογήσει όχι μόνο την σατυρική αλλά και την, διαμέσου της συγχρονης τέχνης, «ματιά», που επιλέγει να υιοθετήσει ο σκηνοθέτης, η οποία δεν μπορεί παρά να οφείλεται στο γεγονός πως η ταινία The Square θίγει στην ουσία ένα εξαιρετικά επίκαιρο, πολιτικής φύσεως, ζήτημα, αυτό της κατάρρευσης της σοσιαλδημοκρατίας (σουηδικό καθεστώς)..
Και μετά από εκεί, τι μπορεί να αναρωτηθεί κανείς στο σημείο αυτό. Χιμπατζήδες, πιθηκάνθρωποι από το πουθενά, ασυνεννοησία μεταξύ των ανθρώπων (συγκεκριμένα των δύο φύλων), διασάλευση της (ψυχικής) ισορροπίας έρχεται να κατακλύσει την κινηματογραφική μας οθόνη.
Ποιος είναι ο performer artist Oleg (από πού αναδύθηκε) και γιατί επιτίθεται, ως πρωτόγονος, στο συνάδερφο του και επίσης καλλιτέχνη Julian. Γιατί η ανήσυχη Anne και ο πρόσφατα διαζευγμένος Christian δεν μπορούν να συνεννοηθούν, ύστερα από μια βραδιά αχαλίνωτου πάθους; Και γιατί ο Christian εκμεταλλεύεται την «αθωότητα» ενός ανήλικου μετανάστη, προσπαθώντας να κάνει viral (στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) τη διαφήμιση του;
Αυτά είναι λίγα από τα ερωτήματα, που θέτει ο σκηνοθέτης, ο οποίος μπορούμε να σκεφτούμε πως παίζει, στα σοβαρά, παιχνίδια με το μυαλό μας και μας κάνει να σκεφτούμε πως μετά από το τέλος της «κοινωνίας» το χάος; Ε και(; ), είναι σαν να μας ρωτάει ο Ruben Ostlund…
To θέμα που διαμορφώνεται εδώ, βάσει της ματιάς του «προβοκάτορα» σκηνοθέτη, είναι για ποιο ακριβώς χάος μιλάμε, γιατί αν είναι να έχουμε να κάνουμε με την «παράδοξη» συνάντηση του Christian με τον τεράστιο χιμπατζή, που φιλοξενεί (ως κατοικίδιο) η δημοσιογράφος Αnne στο σπίτι της, ή με την φασιστική συμπεριφορά του Oleg στον Julian και στους υπόλοιπους καλεσμένους της κοσμικής εκδήλωσης, στα πλαίσια της οποίας διαδραματίζεται η monkey performance του, πολλοί μα πολλοί λίγοι από μας θα επιθυμούσαν τη διάλυση της κοινωνίας (και του καθεστώτος της), όπως την γνωρίζουμε….
Η ταινία The Square, επικείμενη πρόταση της Σουηδίας για το Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, είναι μια ανεξάρτητη συμπαραγωγή της Σουηδίας, της Γερμανίας, της Δανίας και της Γαλλίας σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ruben Ostlund, με το cast να απαρτίζουν οι ηθοποιοί Claes Bang, Elisabeth Moss, strong>Terry Notary, Dominic West, Christopher Læssø, Annica Liljeblad, Madeleine Barwén Trollvik…
Η ταινία που απέσπασε το Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες στις 7 Δεκεμβρίου.
Δείτε το trailer:
-
Σκηνοθεσία
-
Σενάριο
-
Ερμηνείες
-
Παραγωγή