“Πάντα ορμάς στον τύπο που έχει όπλο, αν κρατά μαχαίρι φεύγεις. Συνεπώς, ορμάς στο όπλο αλλά φεύγεις στο μαχαίρι…”
Jimmy Hoffa
“Pennsylvania, 1970’s: Ο Frank, πρώην βετεράνος του πολέμου και νυν πληρωμένος εκτελεστής, εκτοξεύει τις «μετοχές «της αιματοβαμμένης του «καριέρας», καθώς αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς, τόσο με τον αρχιμαφιόζο Russel Bufalino και μέσω αυτού, με τον διεφθαρμένο «εργατοπατέρα» “Jimmy Hoffa”, πρόεδρο της εργατικής ένωσης “Teamsters”, ο οποίος «αξιοποιώντας» το ταμείο του συνδικάτου, χρηματοδοτεί τα όποια «έργα» της ιταλο-αμερικανικής μαφίας…”
Βασισμένο στο βιβλίο του Brandt Charles, “Ι heard you paint houses”, το φίλμ “The Irishman”, του Martin Scorsese, αναπαριστά τη σύμπραξη του οργανωμένου εγκλήματος με την “Italian-American Mafia” (μια σύμπραξη που θα μπορούσε να συνοψισθεί ίσως στον όρο “the Mob”), εμπλουτισμένη με κάποιες «αφηρημένες» πινελιές της εμπλοκής του αμερικανικού εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος στη σύμπραξη αυτή, στα μέσα του περασμένου αιώνα…
Όλη η προκείμενη, σύντομη και τύπου κοινωνικό-πολιτική ανάλυση του “The Irishman”, αλίμονο βέβαια αν γίνεται άμεσα αντιληπτή στο διάρκειας 3.5 (παρά ένα λεπτό) ωρών, γκανγκστερικού έπους (όχι μόνο από άποψη διάρκειας αλλά και σκηνοθεσίας) του Scorsese…
Πέραν λοιπόν του γεγονότος πως οι προσωπικότητες του αδίστακτου «εργατοπατέρα» Jimmy Hoffa και του γνωστού ως “The Irishman” Frank Sheeran σκιαγραφούνται αριστοτεχνικά (κάτι που οφείλεται περισσότερο στις ερμηνείες των Al Pacino και Robert de Niro αντίστοιχα), το όλο story του “The Irishman” μόλις και μετά βίας αποτελεί κάτι χειροπιαστό. Ως επί το πλείστον δηλαδή, πλανάται στην περιρρέουσα (ατμόσφαιρα)…
Κάτι τέτοιο δεν συνεπάγεται βέβαια επ’ ουδενί πως το πιο πρόσφατο δημιούργημα του Martin Scorsese διαθέτει ιστορικού τύπου, ανακρίβειες. Απλά δεν παρέχει τόση πληροφορία, ώστε να γίνει άμεσα κατανοητό από τον θεατή, ο οποίος πρέπει να αναζητήσει εκ των υστέρων (καθώς πολύ δύσκολο να γνωρίζει εκ των προτέρων) ποιος ο Frank Sheeran, ποιος ο Jimmy Hoffa, ποια ήταν η κυρίαρχη της νοτιανατολικής ακτής της Pennsylvania, Bufalino crime family, ποια επακριβώς η σχέση του “the Mob” με την πολιτική ή ακόμη και με την δολοφονία Kennedy, και όλες αυτές τις λεπτομέρειες, που «ο διάολος θα μπορούσε να κρυφτεί μέσα τους».
Εν αντιθέσει, το “The Irishman”, αρκείται σε μακροσκελείς (χωρίς να κάνει σαφές τίποτα από τα παραπάνω) και συνεπώς άνευ ουσίας διαλόγους, με πληροφορίες που υπονοούνται ή εξυπακούονται, ενώ διαθέτει ταυτόχρονα κάμποσους «εξυπνακισμούς» (όπως η απάντηση του Sheeran στην ερώτηση του Hoffa, «Άκουσα πως βάφεις σπίτια», «Ναι εντάξει βάφω βάφω, έχω και δικό μου ξυλουργείο») και μια διάχυτη αμηχανία, που δομεί ένα ασθματικό σενάριο, το οποίο υπογράφει ο πάλαι ποτέ τελειομανής (βλ. Gangs of New York), Steve Zaillian…
Πάραυτα, η σκηνοθεσία δεν θα ακολουθήσει την σεναριακή οδό, καταντώντας έτσι μια τρόπον τινά «μάζα» στο μυαλό του θεατή. Με την προσωπική σφραγίδα του Scorsese, θα ωθήσει εντέλει το “The Irishman” να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Χαοτικά δομημένη λοιπόν (με την καλή την έννοια!), η ταινία του ταλαντούχου σκηνοθέτη, με τα πλάνα των σκηνών «της καταβύθισης στο ασυνείδητο» των πρωταγωνιστών, να αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα της αριστοτεχνικής δουλειάς του. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως το “The Irishman” ξεκινά μ’ έναν (νοερό;) πυροβολισμό και συνεχίζει (κάπου στην μέση) με μια νοερή έκρηξη στο μυαλό μιας εκ των πρωταγωνιστριών του. Σκηνοθετικά τεχνάσματα, που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να μας προσφέρει στο πιάτο…
Τα εκατόν εξήντα εκατομμύρια, από την άλλη, που διέθεσε η παραγωγή για το περιττό, κατ’ εμέ De-aging (VFX) στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, δε συνάδουν με τις προαναφερθείσες Σκορτσέζικες σκηνοθετικές ευρεσιτεχνίες και την όλη αισθητική που το ευρισιτεχνίες επιθυμεί να δομήσει! Είναι μάλιστα και κατά κοινή ομολογία το μεγαλύτερο ολίσθημα στο οποίο υποπίπτει το φιλμ, καθότι επηρεάζει την όλη παρουσία του, επί κινηματογραφικής οθόνης.
Οι ερμηνείες αποτελούν φυσικά την σανίδα σωτηρίας για όλα τα Σκορτσέζικα «φάουλ», με ένα πλούσιο cast να παίζει αρκετά «καλή μπάλα» αποτελούμενο από τους Robert De Niro, Al Pacino, Joe Pesci, Harvey Keitel, Bobby Cannavale, Ray Romano, Anna Paquin, Jesse Plemons, Jack Huston, Stephen Graham, Kathrine Narducci, Domenick Lombardozzi…
To “The Irishman” κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από τις 21 Νοεμβρίου, ενώ θα διατεθεί για «κατέβασμα» και από Netflix πολύ σύντομα, στις 27 δηλαδή του Νοέμβρη…
Δείτε το trailer:
-
Σκηνοθεσία
-
Σενάριο
-
Ερμηνείες
-
Παραγωγή