Κριτική: “Russian Doll” [1η Σεζόν]

Περίεργο, ενδιαφέρον, εκνευριστικό, στωικό, αστείο, δραματικό, ευαίσθητο, πνευματώδες, σουρεαλιστικό, αληθινό. Το “Russian Doll” είναι όλα αυτά, στις σωστές δόσεις, είναι ένα είδος από μόνο του, από τις πιο ενδιαφέρουσες και ολοκληρωμένες προτάσεις του χειμώνα που πέρασε. Η ατμόσφαιρα σκοτεινή μεν, με έντονα χρώματα δε, με αρκετό χιούμορ στις λεπτομέρειες και μια καρτουνίστικη διάθεση, που εξυπηρετείται και από το ψυχεδελικό στόρυ.

“Η Nadia (Natasha Lyonne) πεθαίνει κατά τη διάρκεια του πάρτυ για τα 36α γενέθλιά της και παγιδεύεται σε μία λούπα, κατά την οποία ζει ξανά και ξανά τον θάνατό της, που κάθε φορά έρχεται με διαφορετικό τρόπο. Η επανάληψη του τέλους οδηγεί την κυνική και αποστασιοποιημένη ηρωίδα σε αμφισβήτηση του ίδιου της του εαυτού και το σημείο αυτό είναι και το ορόσημο για να το “ψάξει” περισσότερο: αρχίζει (επιτέλους) να αναρωτιέται τι είναι αυτό που την κρατά πίσω, τι εκκρεμότητες έχει και γιατί, ποια άλυτα θέματα την εμποδίζουν να προχωρήσει προς το οριστικό τέλος ή το λυτρωτικό reset.”

Η Natasha Lyonne που μας συστήθηκε ξανά μέσα από το “Orange is the New Black” (για όσους είχαμε καταφέρει να ξεχάσουμε το American Pie και όσους συμμετείχαν σε αυτό), δεν είναι εύκολη τύπα. Δεν είναι γλυκιά, δεν είναι ο μέσος όρος, φαίνεται ότι την απασχολεί ό,τι δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι και γι’ αυτό συστηματικά επιλέγει να αναδείξει τις τρυφερές όψεις σκληρών χαρακτήρων. Το κάνει καλά και της συγχωρούμε την επανάληψη του pattern, γιατί είναι πληθωρική έως σαρωτική και μας δίνει μια ερμηνεία ειλικρινή. Δίπλα της η Greta Lee, με χειρουργικά twists στις επαναλαμβανόμενες ατάκες της, εξυπηρετεί πολύ καλά τη σταδιακή ωρίμανση της πρωταγωνίστριας, ακόμα και με απλά νεύματα. Επίσης συμπαθής ο Yul Vasquez στο ρόλο του ταλαίπωρου πρώην, στο πρόσωπο του οποίου ξεσπούν όλα τα commitment issues της Nadia. Τίμια ερμηνεία, με όση υπερδραματοποίηση χρειάζεται για να βγουν στην επιφάνεια τα ανείπωτα, από τα κατά τα άλλα λαλίστατα χείλη της ηρωίδας. Σύντομη, αλλά κρίσιμη και μεστή η συμμετοχή της Chloe Sevigny στο ρόλο της ψυχοπαθούς μητέρας, που τελικά αποτελεί και την άκρη του νήματος για όσα συμβαίνουν στη Nadia.

Ξεκάθαρες περσόνες στο “Russian Doll” που οριοθετούν τις βασικές σχέσεις στη ζωή και φυσικοί διάλογοι που φέρνουν τα – προαιώνια ίσως – ερωτήματα επί τάπητος: γιατί μου συμβαίνει αυτό και ποια η συμμετοχή μου; έχω ευθύνη ή είμαι αποτέλεσμα δράσεων και αντιδράσεων; “Dying is easy. It ‘s living that ‘s hard”. Είναι εύκολο να αφεθείς και να είσαι το θύμα της κατάστασης. Είναι εύκολο να αποδώσεις την πλήρη ευθύνη αλλού και να περιμένεις την αναπόφευκτη μοίρα. Είναι δύσκολο να λύσεις τους Γόρδιους δεσμούς, να αντιμετωπίσεις και να αγκαλιάσεις το ποιος είσαι. Ως δυσκολότερο όμως η Lyonne, που έχει αναλάβει παραγωγή, σενάριο και σκηνοθέτησε και 1 επεισόδιο, αναδεικνύει τον τρόπο που (αν και εφόσον) συνδεόμαστε. Η Nadia έχει “τακτοποιήσει” φόβους και καταπιεσμένες ανάγκες σε μια ελεγχόμενη ζωή, που εκφράζεται και μέσα από τη δουλειά της: είναι game developer, όπου το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με ένα σωστό debugging… Απορροφημένη σε αυτό, σαμποτάρει οτιδήποτε μπορεί να ξεγυμνώσει την ευάλωτη καρδιά της και με σταθερές τους λίγους – εξίσου εκκεντρικούς – φίλους, δεν αφήνει κανέναν και τίποτα να τη βγάλει ή να εισβάλλει στο comfort zone της.

Το “Russian Doll” κάνει μία μικρή ‘κοιλιά’, με μια μικρή αμηχανία να περάσει από την αφήγηση της σουρεάλ κατάστασης στη θεματολογία που το απασχολεί πραγματικά. Ο παραλληλισμός (στον τίτλο και σε λεπτομέρειες hidden in plain sight) με τη ρωσική κούκλα babushka δεν είναι τυχαίος, αλλά ίσως αποτελεί την κρισιμότερη μεταφορά στο έξυπνο script: είμαστε πολλά περισσότερα από όσα αφήνουμε να φανούν και είναι πολλά και τα layers που μας συνθέτουν. Η Natasha Lyonne μέσα από το “Russian Doll” μας προτείνει να πάρουμε μία μικρή απόσταση, να παρατηρήσουμε τον εαυτό και τους γύρω μας, για να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε κρίκοι στην ίδια αλυσίδα και προπάντων, να βγούμε από τη λούπα!

Δημιουργοί της σειράς είναι η Amy Poehler (“Parks and Recreation”) και οι Leslye Headland (“Sleeping with Other People”), Natasha Lyonne, οι οποίες βρίσκονται και στη σκηνοθεσία μαζί με την Jamie Babbit (“Silicon Valley”).

Στιν πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκεται η Natasha Lyonne (“Orange Is the New Black”), ενώ πρωταγωνιστούν επίσης οι Greta Lee, Yul Vazquez, Charlie Barnett, George Aloi, Elizabeth Ashley, Jes Davis, Whitney Devlin, Tawny Sorensen, Stephen Adly Guirgis, Emmanuel López, Jocelyn Bioh, Jeremy Bobb.

Η σειρά έχει ανανεωθεί και για δεύτερη σεζόν, ενώ η πρώτη είναι διαθέσιμη μέσα απο το Netflix.

Δείτε το trailer: