Κριτική: “Handmaiden” Του Chan-wook Park

“Στην υπό ιαπωνική κατοχή Κορέα του 1930 μια φτωχή Κορεάτισσα, ονόματι Sook-Hee, υποδύεται την υπηρέτρια, προκειμένου να ξεγελάσει και να πείσει μια πλούσια Γιαπωνέζα κληρονόμο, την Lady Hideko, να παντρευτεί τον επίδοξο μνηστήρα της τελευταίας, τον Count (Κόμη) Fujiwara. Σκοπός τόσο της Sook-Hee όσο και του Kόμη Fujiwara είναι να κλείσουν, έπειτα από το γάμο, την Λαίδη Hideko στο ψυχιατρείο και να καρπωθούν έπειτα, από κοινού, την περιουσία της. Τα πράγματα θα αρχίσουν όμως να περιπλέκονται, όταν η Sook-Hee θα ερωτευθεί την Hideko. Το ειδύλλιο, που θα αναπτυχθεί μεταξύ των δύο γυναικών, όχι μόνο θα ανατρέψει πλήρως την πορεία των πραγμάτων αλλά θα βάλει τόσο τη Sook-Hee όσο και την Hideko σε κίνδυνο, καθώς η τελευταία βρίσκεται υπό την επίβλεψη του παρανοϊκού θείου της, Kouzouki, ο οποίος εποφθαλμιά επίσης την νεαρή κληρονόμο, την οποία απειλεί να τιμωρήσει σκληρά, σε περίπτωση που δε συμμορφωθεί με τον όρο να μείνει για πάντα μαζί του…”

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης Park Chan-wook διασκευάζει το μυθιστόρημα “Fingersmith” της Sarah Waters αφορμώμενος, όπως σημειώνει ο ίδιος (σε συνέντευξη που παραχώρησε σε γνωστό έντυπο) από μια εικόνα, που ξεχώρισε στην εν λόγω νουβέλα. Επ’ αυτού αναφέρει χαρακτηριστικά λοιπόν, πως το σημείο «μηδέν» της τελευταίας του ταινίας “Handmaiden” (aka Αh-ga-ssi) αποτελεί η σκηνή που η υπηρέτρια Sook-Hee «λειαίνει το δόντι» της Λαίδης Hideko…

Επίσης μεταφέρει τη δράση από την Βικτοριανή εποχή στο 1930, περίοδο δηλαδή της ιαπωνικής αποικιοκρατίας και κατοχής της Κορέας, θέλοντας να τοποθετήσει, όπως επισημαίνει και ο ίδιος, το “Handmaiden” στο πλαίσιο των τότε εθνικών καταπιέσεων. Εμείς βέβαια να σημειώσουμε κατηγορηματικά εδώ πως σ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας του, δεν αντιληφθήκαμε να αντανακλάται, σε ουδεμία της πτυχή, κάτι τέτοιο.

Για να δείξουμε όμως σ’ αυτό το σημείο πως δεν παίρνουμε από τα «μούτρα» τον Park για την τελευταία αυτή κινηματογραφική του απόπειρα, ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι ο αγαπημένος σκηνοθέτης του αριστουργηματικού (κατά κοινή ομολογία) “Oldboy”, παρ’όλο που δεν καταφέρνει να δώσει πλήρως τον ιστορικό (ή και επικό) χαρακτήρα, που θα ήθελε, στην ταινία του, μας παραδίδει απλόχερα μια άκρως φεμινιστική ιστορία, όπου αναδεικνύονται και καταρρίπτονται οι μύθοι των ταξικών και φυλετικών διακρίσεων.

Επίσης παρ’ όλο που το “Handmaiden” ορίζεται ως ερωτικό θρίλερ, πρόκειται περισσότερο για μια ιστορία έρωτα, αγάπης και σεξουαλικής απελευθέρωσης εμπλουτισμένη με ίντριγκες, δολοπλοκίες και ανατροπές…

Για του λόγου το αληθές λοιπόν δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στην ταινία του Park, πέρα μια- δυο διάσπαρτες “splatter” σκηνές… Εν αντιθέσει, κερασάκι στην τούρτα της ταινίας του αποτελούν οι τολμηρές λεσβιακές σκηνές, οι οποίες εμπλουτίζουν, ρίχνοντας το αλατοπίπερο τους, το κατά πολλούς “love story”, που εξελίσσεται μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών…

Μάλιστα, την εν λόγω ιστορία «αγάπης» δεν παραλείπει να «ντύσει» o Chan-wook Park με τη σάτιρα του, αποφεύγοντας έτσι την ενδεχόμενη λογοκρισία του εν λόγω φιλμ, για τις κατά τ’ άλλα “soft core” αισθησιακού περιεχόμενου ομοφυλοφιλικές σκηνές…

Εν κατακλείδει, ενυπάρχει αναμφίβολα κάποιου «δυτικού τύπου» επιρροή (ιδιαίτερα σ’ ό, τι αφορά το σενάριο) στο φιλμ “Handmaiden” (το οποίο υπογράφει o Park από κοινού με τον Seo-Kyung Chung). Ο Κορεάτης προβοκάτορας δεν παραλείπει όμως να εξισορροπήσει κάπως τα πράγματα, δίνοντας την δική του προσωπική σφραγίδα στο “Ah-ga-ssi”, με την αριστοτεχνική του κινηματογράφηση και την εξαιρετική του σκηνοθεσία…

Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Kim Tae-ri, Min-hee Kim, Jung-woo Ha και Jim-woong Jο.