“Σ’ ένα απόλυτα δυστοπικό και πεσιμιστικό 2049, με τον κόσμο να βρίσκεται στην απόλυτη παρακμή, καθώς όλα έχουν υποκατασταθεί από ανδροειδή, ρέπλικες, κλώνους και μεγαλομανείς παράφρονες, ο αστυνόμος Κ θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην προβληματική αυτή συνύπαρξη των μηχανών με τους ανθρώπους. Στην αποστολή του αυτή βρίσκεται τυχαία στα ίχνη ενός άλλου αστυνομικού, του R. Deckard ο οποίος, ενόσω αγνοούμενος, πολεμά την λανθασμένη αυτή χρήση της τεχνολογίας, εκ μέρους της ανθρωπότητας, ήδη εδώ και τριάντα χρόνια…”
Η αριστουργηματική υπερπαραγωγή “Blade Runner 2049” του Dennis Villeneuve εκμεταλλεύεται μέχρι και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, προκειμένου να στείλει αρχετυπικά μηνύματα εκπληκτικών εικόνων και ασύλληπτων cyber ντεκόρ, με την εμπνευσμένη μουσική των Hans Zimmer και Benjamin Wallfisch να πλαισιώνει την ταινία.
Συνεπώς τo “Blade Runner 2049” είναι μια κορυφαία, στο είδος της, ταινία, που θα μπορούσε μέχρι και να μας φέρει στο μυαλό το αριστούργημα “Metropolis” του Fritz Lang.
Για αυτούς που θα σπεύσουν στο σημείο αυτό να σημειώσουν πως μια τέτοια σύγκριση θα μπορούσε να αποβεί άκυρη, καθώς η εν λόγω ταινία διαθέτει πολλά στοιχεία που την υποβιβάζουν, όπως παραδείγματος χάριν πολλά σεναριακά κενά, να σημειώσουμε πως το “Blade Runner 2049” διαθέτει από άρτια εφέ ως και όλες τις προϋποθέσεις να χαρακτηρισθεί μια cyberpunk ταινία και λίγοι πράγματι θα πρόσεχαν τυχόν μικρές ατασθαλίες στο σενάριο.
Τι γίνεται όμως αν μια κατ’ τα άλλα εξαιρετική sci-fi ταινία στερείται ουσίας; Δεν μπορεί δηλαδή μια τιτάνια σύμπραξη παραγωγής της 16:14 Entertainment, Alcon Entertainment και Columbia Pictures, που διαθέτει όλα τα τεχνολογικά μέσα, να αποφύγει μια τόσο μπερδεμένη πλοκή που καταλήγει μέσα στις σχεδόν δυόμιση ώρες, που διαρκεί η ταινία, να δημιουργεί σύγχυση, κενά και να μπερδεύει το θεατή. Ποιες είναι δηλαδή οι ρέπλικες, ποιοί οι άνθρωποι και τι ακριβώς έχει διαδραματισθεί μεταξύ τους;
Να σημειώσουμε σ’αυτό το σημείο πως πράγματι δεν έχει σημασία αν δεν έχει δει κανείς το prequel του “Blade Runner 2049”, το οποίο δημιουργήθηκε περίπου μια τριακονταπενταετία πριν, βασισμένο στο βιβλίο φαντασίας “Do Androids Dream of Electric Sheep” του Philip Dick; Ούτε τα short movies “Blade Runner: Black Out 2022” (Anime), “Nexus Dawn” και “2048: Nowhere to Run”, στέκονται ικανά να αιτιολογήσουν (αν και γι’ αυτό το σκοπό δημιουργήθηκαν) κάθε σκοτεινή σεναριακή πτυχή. Είναι από μόνο του το σενάριο, που δεν δίνει με σαφήνεια την γενικότερη δυστοπία, ούτε δηλαδή τις κατεστραμμένες ανθρώπινες σχέσεις, ουτε την κυριαρχία των μηχανών, ουτε την εγκεφαλική αποχαύνωση που επικρατεί, στην πόλη του Λος Αντζελες.
Η πολύ καλή ερμηνεία του ζεν φιλόσοφου Niander Vallace και της τέλειας δούλας του Luv, που είναι οι ίσως οι μοναδικοί χαρακτήρες του φιλμ που τάσσονται ολοφάνερα με την πλευρά των μηχανών, δε σώζουν επίσης την κατάσταση από την ασάφεια που επικρατεί. H ακριβής ταυτότητα του πρωταγωνιστή Officer K παραμένει κι αυτή αδιευκρίνιστη (όπως άλλωστε κι αυτή του Deckard, στο prequel του Blade Runner 2049).
Από την άλλη, σχετικά σαφής είναι η προσωπικότητα της Joi, ένα δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, αποκύημα της φαντασία ς του Officer K και η Lieutenant Joshi, που είναι ολοφάνερα ταγμένη με το μέρος της ανθρωπότητας. Γενικά και σ’ ό,τι αφορά και τις ερμηνείες τίποτα δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο, αφήνοντας τον θεατή να αναρωτιέται εάν όλα είναι σκόπιμα δομημένα ως έχει, προκειμένου να τον δελεάσουν να εστιάσει περισσότερο στα μαγευτικά εφέ, αδιαφορώντας επιδεικτικά για όλα τα υπόλοιπα.
Και ίσως μέσα σε αυτή την ασάφεια (η πλοκή της ταινίας δεν κυκλοφόρησε ποτέ) να οφείλεται η εισπρακτική αποτυχία της ταινίας στο αμερικανικό box-office, μια ταινία που αν και κόστισε 150$ εκατομμύρια δολάρια, συγκέντρωσε στο πρώτο της σαββατοκύριακο μόλις 31$ εκατομμύρια.
Στην σκηνοθεσία βρίσκεται ο Denis Villeneuve (“Sicario”, “Prisoners”, “Enemy”), στην κινηματογράφηση βρίσκεται ο Roger Deakins, (“The Shawshank Redemption”, “Prisoners”), ενώ το σενάριο έχουν γράψει οι Hampton Fancher (“Blade Runner”, “The Minus Man”) και Michael Green (“Green Lantern”), βασισμένοι φυσικά στην νουβέλα του Philip K. Dick.
Πρωταγωνιστούν οι Harrison Ford, Ryan Gosling, Robin Wright, Jared Leto, Dave Bautista, Ana de Armas, Sylvia Hoeks, Carla Juri, Barkhad Abdi και Mackenzie Davis.
Δείτε το trailer:
-
Σκηνοθεσία
-
Σενάριο
-
Ερμηνείες
-
Παραγωγή